برخی از سخنان کوتاه امام علی (ع) در نهج البلاغه

مذهبی :در ادامه مطالب احکام و مذهبی امروز برای شما برخی از سخنان کوتاه امام علی (ع) در نهج البلاغه را قرار داده ام که امیدوارم در شب قدر از این سخنان استفاده کنین.

“متن نهج البلاغه با ترجمه استاد حسین انصاریان”     
          حکمتها و سخنان کوتاه  

۱         ] قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ كُنْ فِى الْفِتْنَةِ كَابْنِ اللَّبُونِ; لا ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ،
آن حضرت فرمود: در فتنه همچون شتر بچه باش، او را نه پشتى است كه سوارش شوند،
وَ لا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ.
و نه پستانى كه شيرش دوشند.

۲         ] وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ اَزْرى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ،
و آن حضرت فرمود: آن كه طمع را شعار خود نمود نفسش را خوار ساخت،
وَ رَضِىَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ
و كسى كه سختى خود را فاش كرد راضى به پستى شد، و آدمى كه زبانش را بر خود
مَنْ اَمَّرَ عَلَيْها لِسانَهُ.
امارت داد بى مقدار گشت.

۳         ] وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ الْبُخْلُ عارٌ، وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ، وَالْفَقْرُ
و آن حضرت فرمود: بخل عار است، و ترس نقصان، تنگدستى
يُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ، وَ الْمُقِلُّ غَريبٌ فى بَلْدَتِهِ.
زيرك را از برهانش لال كند، انسان تهيدست در ديارش غريب است.

۴         ] وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ الْعَجْزُ آفَةٌ، وَ الصَّبْرُ شَجاعَةٌ، وَ الزُّهْدُ
آن حضرت فرمود: ناتوانى آفت، پايدارى شجاعت، زهد در دنيا
ثَرْوَةٌ، وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ، وَ نِعْمَ الْقَرينُ الرِّضى.
ثـروت، و پاكدامنى سپر از بلاست. و رضا به قضا همنشينى نيكوست

۵         ] وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ الْعِلْمُ وِراثَةٌ كَريمَةٌ، وَ الاْدابُ حُلَلٌ
و آن حضرت فرمود: دانش ميراثى گرانبها، آداب پسنديده زيورهاى
مُجَدَّدَةٌ، وَ الْفِكْرُ مِرْآةٌ صافِيَةٌ.
تازه، و انديشه آيينه اى صاف اسـت.

۶         ] وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ صَدْرُ الْعاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ، وَ الْبَشاشَةُ
و آن حضرت فرمود: سينه عاقل مخزن راز اوست، گشاده رويى
حِبالَةُ الْمَوَدَّةِ ، وَ الاِْحْتِمالُ قَبْرُ الْعُيُـوبِ.
دام محبت، و تحمل آزار ديگران پوشاننده عيوب انسان است.
] وَ رُوِىَ اَنَّهُ عَلَيْهِ السَّلامُ قالَ فِى الْعِبارَةِ عَنْ هذَا الْمَعْنى اَيْضاً:[
و روايت شده از آن حضرت كه در زمينه فقره اخير چنين فرموده:
وَالْمُسالَمَةُ خِباءُ الْعُيُوبِ، وَ مَنْ رَضِىَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ
صلح و مسالمت پوشش عيبهاست. و خشمگين بر آدم از خود
السّاخِطُ عَلَيْهِ.
راضـى بسيار اسـت.

۷         ] وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ الصَّدَقَةُ دَواءٌ مُنْجِحٌ، وَ اَعْمالُ الْعِبادِ
و آن حضرت فرمود: صدقه دارويى است سودمند، و كردار بندگان
فى عاجِلِهِمْ نُصْبُ اَعْيُنِهِمْ فى آجِلِهِمْ.
در اين جهان پيش روى چشم آنان در آن جهان است.

۸         ] وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ اِعْجَبُوا لِهذَا الاِْنْسانِ، يَنْظُرُ بِشَحْم،
و آن حضرت فرمود: از اين انسان شگفت زده شويد كه با پيهى مى بيند، با گوشتى
وَ يَتَكَلَّمُ بِلَحْم، وَ يَسْمَعُ بِعَظْم، وَ يَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْم.
مى گويد، با اسـتخوانى مى شـنود، و از حفره اى تنفس مى كنـد.

۹         ] وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ اِذا اَقْبَلَتِ الدُّنْيا عَلى قَوْم اَعارَتْهُمْ
و آن حضرت فرمود: چون دنيا به ملّتى روى كند خوبيهاى ديگران را
مَحاسِنَ غَيْرِهِمْ، وَ اِذا اَدْبَرَتْ عَنْهُمْ سَلَبَتْهُمْ مَحاسِنَ
به آنان عاريت دهد، و چون پشت كند خوبيهايشان را از آنان
اَنْفُسِهِمْ.
سلب نمايد.

۱۰         ] وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ خالِطُوا النّاسَ مُخالَطَةً اِنْ مِتُّمْ مَعَها بَكَوْا
و آن حضرت فرمود: با مردم آنچنان معاشرت كنيد كه چون از دنيا رفتيد بر شما
عَلَيْكُمْ، وَ اِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا اِلَيْكُمْ.
بگريند، و اگر زنده مانديد به شما ميل نمايند.
۱۱         ] وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ اِذا قَدَرْتَ عَلى عَدُوِّكَ، فَاجْعَلِ
و آن حضرت فرمود: وقتى بر دشمن غلبه كردى، گذشت
الْعَفْوَ عَنْهُ شُكْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَيْهِ.
از او را شكرانه پيروزى بر وى قرار ده.

۱۲         ] وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ اَعْجَزُ النّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسابِ
و آن حضرت فرمود: ضعيف ترين مردم كسى است كه از يافتن دوستان
الاِْخْوانِ، وَ اَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ.
ناتوان است، و ناتوان تر از او كسى است كه دوستان به دست آورده را از دست بدهد.

احکام